Υπάρχουν μωρά που εξαρχής τρέφονται με κομμάτια και ακολουθούν τη μέθοδο Baby Led Weaning (BLW), και μωρά που ξεκινούν με αλεσμένα και κάνουν μετάβαση στην πορεία (σημείωση: η μετάβαση είναι απλά μετάβαση και δεν θεωρείται BLW).
Ποια είναι η ιδανική ηλικία για μετάβαση σε κομμάτια;
8-11 και 13-15 μηνών είναι τα λεγόμενα “παράθυρα μετάβασης”.
Την περίοδο αυτή, τα μωρά δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το φαγητό και οι νέες δεξιότητες τους τα βοηθούν στον τομέα αυτόν. Συγκεκριμένα, μεταξύ 8ου και 11ου, αρχίζουν να κατακτούν το πιάσιμο μεταξύ δείκτη και αντίχειρα, γεγονός που βοηθάει ιδιαίτερα στη μετάβαση. Επίσης, μετά τον 8ο μήνα, το μεγαλύτερο ποσοστό των βρεφών αρχίζει να έχει μεγαλύτερη όρεξη για φαγητό. Γενικά, αν ένα μωρό δεν θηλάζει, από τον 8ο μήνα μπορεί να κάνει, παράλληλα, μετάβαση από μπιμπερό σε ποτήρι ή να πιει από καλαμάκι.
Πώς γίνεται η μετάβαση σε κομμάτια;
Αν το παιδί τρώει εξαρχής αλεσμένα, η ιδανική μετάβαση γίνεται με πολύ μικρά κομμάτια σαν σβώλους που σταδιακά γίνονται μεγαλύτερα.
Το κρέας σε μορφή κιμά ή ινών είναι μια καλή λύση. Μπορούμε να επιλέξουμε οποιοδήποτε κρέας και να κάνουμε οποιονδήποτε συνδυασμό με λαχανικά. Μαγειρεύεται κοκκινιστό ή λεμονάτο.
Τα λαχανικά μπορούμε να τα πατάμε με το πιρούνι και να εμπλουτίζουμε με κάποια λιπαρή ουσία (ελαιόλαδο, βούτυρο κλαριφιέ, λάδι καρύδας, κ.λπ) και ζωμό κρέατος.
Τα φρούτα τα πατάμε επίσης με το πιρούνι ή τα περνάμε από τη χοντρή σκάλα του τρίφτη (όσα περνιούνται, τα ιδιαίτερα σκληρά όπως πχ το μήλο, μπορείτε να το αχνίσετε πριν το τρίψετε).
Ως προς τη χορήγηση της τροφής, είτε συνεχίζουμε να ταΐζουμε εμείς είτε, ακόμα καλύτερα, αφήνουμε το παιδί να φάει μόνο του υπό την επίβλεψη μας, ενισχύοντας έτσι την αυτονομία του και βοηθώντας το να καλλιεργήσει τη λεπτή του κινητικότητα.
Στη 2η περίπτωση, μια καλή λύση είναι να φτιάχνουμε βουναλάκια τροφών μπροστά στο παιδί, ώστε να πιάνει μόνο του με τα δάχτυλα.
Επίσης, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε προγεμισμένα κουταλιά ή παιδικά πιρούνια με στρογγυλεμένες άκρες, ώστε να τα πιάνει μόνο του και να τα φέρνει σιγά-σιγά στο στόμα (θα υπάρχουν σίγουρα αστοχίες στην αρχή, αλλά όλα είναι θέμα εξάσκησης!)
Πάντα είμαστε δίπλα στο παιδί, παρακολουθούμε την πρόοδο και την εξέλιξή του και ανάλογα αλλάζουμε το μέγεθος και την υφή των σβόλων ή των κομματιών.
Η μετάβαση σε μεγαλύτερα κομμάτια για να τα κόβει και να τα θρυμματίζει μπορεί να γίνει με:
1) μπιφτέκια με σουρωμένα λαχανικά μέσα και όχι άμυλα, ώστε να βγαίνουν πιο μαλακά και ζουμερά. Έξτρα tip: ένα μικρό κομμάτι βούτυρο πάνω σε κάθε μπιφτέκι πριν το ψήσιμο θα τα κρατήσει μαλακά από μέσα και με κρούστα απ’ έξω.
2) ομελέτες, τηγανίτες, μάφιν στα οποία μπορούμε να βάλουμε οτιδήποτε μέσα (κρέας σε ίνες, λαχανικά, φρούτα).
Το στάδιο του θρυμματίζω, διαλύω, καταστρέφω, πετάω κάτω, εκσφενδονίζω, μαθαίνω τη βαρύτητα, γίνομαι χάλια είναι σημαντικό και αναπόφευκτο. Τα οφέλη και τα ερεθίσματα για το παιδί είναι πολλά και θα εκπλαγούμε με την πρόοδό του αν είμαστε και εμείς χαλαρές/οί και υπομονετικές/οί με το θέμα του χαμού.
Ένας μουσαμάς ή τραπεζομάντιλο στο πάτωμα, σαλιάρα που καλύπτει όλο τον κορμό τύπου ζωγράφου, σαλιάρα με συλλέκτη τροφής, ένας σκύλος(!), παλιά ρούχα ή καθόλου ρούχα στο παιδί θα βοηθήσουν να γίνει πιο εύκολο το μάζεμα και το καθάρισμα μετά.
Το παιδί μου δεν έχει δόντια. Μπορώ να κάνω μετάβαση;
Όλοι οι άνθρωποι μασάμε με τα πίσω δόντια, τα οποία στα παιδιά βγαίνουν τελευταία. Δεν χρειάζεται να έχουν δόντια για να φάνε κομμάτια!
Τα παιδιά μασάνε με τα ούλα, τα οποία μέσα τους κρύβουν σκληρά κόκαλα και υπερδύναμους μύες που όσο χρησιμοποιούνται στη μάσηση και στην ομιλία τόσο δυναμώνουν. Μην φοβηθείτε να προσφέρετε στο παιδί ποικιλία υφών και τροφών: σκληρές, μαλακές, ινώδης, μαστιχωτές, κολλώδεις, τραγανές, κρατσανιστές, κοκ.
Κρύβει κινδύνους η σίτιση με κομμάτια;
Ανεξαρτήτως μεθόδου (κομμάτια ή αλεσμένα), οι κίνδυνοι είναι ίδιοι. Συνεπώς, γονείς και φροντιστές οφείλουν να κάνουν τακτικά σεμινάρια πρώτων βοηθειών. Φυσικά, μαθαίνουμε πρώτες βοήθειες όχι μόνο για τον κίνδυνο πνιγμονής αλλά για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε συμβάντος εντός και εκτός σπιτιού.
Καλύτερα να γίνει η μετάβαση πριν το έτος ή αργότερα;
Όσο πιο νωρίς γίνει η μετάβαση τόσα περισσότερα τα οφέλη για το παιδί: συμβάλλει στην εξοικείωση με υφές και χρώματα, στο συντονισμό ματιών- χεριών, στην ψυχοκινητική του ανάπτυξη, στην ενδυνάμωση των μασητήρων μυών και της γνάθου, καθώς και στην πρόληψη της παχυσαρκίας, μιας και το παιδί ελέγχει την ποσότητα που θέλει και έχει ανάγκη να φάει.
Πηγή: childinfantnutrition.info
