Κριτική και Δημιουργική Σκέψη. Πως μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί να αποκτήσει αυτά τα χαρακτηριστικά;
Μπορεί το παιδί να μάθει να σκέφτεται; Η σκέψη είναι κάτι που διδάσκεται; Ποιος είναι ο ρόλος των γονιών σε όλα αυτά; Μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να σκέφτονται σωστά; Αυτοί και πληθώρα άλλων προβληματισμών απασχολούν έντονα τους διάφορους φορείς, που ασχολούνται με την ανάπτυξη και τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Τέτοια ερωτήματα γεννιούνται και στο μυαλό των γονιών, την ώρα που πρέπει να αποφασίσουν για το πώς θα βοηθήσουν τα παιδιά τους να αναπτυχθούν και να εξελιχθούν σε μελλοντικούς ενεργούς πολίτες, που θα μεριμνούν για μια ποιοτική ζωή και για μια δίκαιη κοινωνία.
Όλα τα παιδιά και ειδικά τα μικρότερα σε ηλικία περνούν μέσα από περιόδους κατά τις οποίες αναπτύσσουν κάποιους φόβους. Οι φόβοι αυτοί είναι άλλοτε πολύ ήπιοι και άλλοτε χαρακτηρίζονται από μεγάλη ένταση. Ορισμένοι είναι πλήρως κατανοητοί στους γονείς ενώ άλλοι φαίνονται να είναι εντελώς αδικαιολόγητοι. Κατά την περίοδο μεταξύ 18 μηνών και 6 ετών καθώς οι κινητικές και γνωστικές ικανότητες του παιδιού αυξάνονται, τα παιδιά έχουν όλο και περισσότερες επαφές με το περιβάλλον και περνούν μέσα από διάφορες φάσεις στον τρόπο που βιώνουν και εκφράζουν το συναίσθημα του φόβου. Οι ειδικοί θεωρούν ότι οι παιδικοί φόβοι είναι ένα φαινόμενο βιολογικά και ψυχολογικά φυσιολογικό. Ωστόσο υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στα παιδιά στο βαθμό που αισθάνονται και στους τρόπους που εκφράζουν τους φόβους τους.
Με μια ματιά
- Τα ξεσπάσματα και η αισθητηριακή κατάρρευση δεν είναι το ίδιο πράγμα.
- Μπορεί να είναι δύσκολο να πει κάποιος τη διαφορά μεταξύ τους απλά κοιτάζοντας ένα αναστατωμένο παιδί.
- Γνωρίζοντας τις αιτίες των ξεσπασμάτων και της αισθητηριακής κατάρρευσης μπορεί να σας βοηθήσει να μάθετε πώς να τα διαχειριστείτε.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι λέξεις “ξέσπασμα” και “κατάρρευση” σημαίνουν το ίδιο πράγμα. Και μπορούν να μοιάζουν πολύ, όταν βλέπεις ένα παιδί να είναι αναστατωμένο. Αλλά για τα παιδιά που έχουν αισθητηριακά προβλήματα επεξεργασίας ή που στερούνται τον αυτοέλεγχο, η κατάρρευση είναι πολύ διαφορετική από ένα ξέσπασμα. Γνωρίζοντας τις διαφορές μπορεί να σας βοηθήσει να μάθετε πώς να ανταποκριθείτε καλύτερα και να υποστηρίξετε το παιδί σας.
Από τον παιδαγωγό και σύμβουλο μελέτης στο σπίτι Βαγγέλη Αλεξόπουλο.
Καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά και οι έφηβοι βρίσκονται σε διαδικασία μεγάλων αλλαγών. Σε αυτές τις ηλικίες οι αλλαγές είναι μεγαλύτερες και θεαματικότερες. Έτσι λοιπόν η ανάπτυξη των παιδιών και οι αλλαγές που συνεπάγονται δεν αφορούν μόνο τα ίδια αλλά και τους γονείς τους.
Τα προβλήματα συμπεριφοράς και οι συναισθηματικές δυσκολίες στα παιδιά και τους εφήβους είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Το άγχος, η θλίψη, η συστολή καθώς και οι επιθετικές συμπεριφορές μπορούν να θεωρηθούν «κανονικότητες» στην τυπική ανάπτυξη ενός παιδιού οι οποίες θα δυσκολέψουν κάποιες φάσεις της ζωής του.