Ναι, ναι, ναι.. Κοντεύουμε τα 2 χρόνια ζωής με το μικρό μου μπουγατσάκι και τα terrible twos είναι προ των πυλών.. Μάλλον όχι! Δεν είναι προ των πυλών, έχουν ήδη μπει μέσα στο κάστρο και καταστρέφουν οτιδήποτε βρεθεί στο πέρασμα τους. Καταστρέφουν την υπομονή, την κατανόηση, την ενσυναίσθηση και κυρίως τα νεύρα μου.
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της ηλικιακής φάση είναι το «ΟΧΙ» και το «ΔΕΝ ΘΕΛΩ» και φυσικά τα tandrums (εκρήξεις θυμού). Και όσο και αν μας σπάνε τα νεύρα τα μικρά μας αγγελούδια, αυτή είναι μια πραγματικά σημαντική αναπτυξιακή φάση που πρέπει να περάσουν, ακόμη και αν κάνουν τη ζωή μας δύσκολη. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορούν να κάνουν τη ζωή μας λίγο πιο εύκολη, εάν διαχειριστούμε βέβαια σωστά και μεθοδικά την κατάσταση.
1. Κάντε ένα βήμα πίσω
Δεν θέλει να ντυθεί; Δεν πειράζει, έτσι και αλλιώς είναι καλοκαίρι. Δεν θέλει να φάει; Οκ.. Αν πεινούσε θα έτρωγε. Για χάρη της ηρεμίας μας πρέπει να αφήνουμε κάποια πράγματα να πέσουν στο πάτωμα.
Ένα κόλπο που με βοηθάει εμένα στη διαχείριση των tandrums του μικρού Χρίστου, είναι το εξής: υποσχέθηκα στον εαυτό μου και στον άντρα μου ότι θα σταματήσω να ασχολούμαι τόσο πολύ με 3 ασήμαντα πράγματα που πυροδοτούν τα tandrums και θα αφήσω το παιδί στην ησυχία του.
-Δεν με ενδιαφέρει πια αν ρίχνει το φαγητό του στο πάτωμα επειδή απλά θέλει να παίξει με αυτό. Ο μόνος αδιαπραγμάτευτος όρος είναι ότι αυτό θα γίνεται μόνο στο χώρο της κουζίνας.
-Δεν προσπαθώ πια με τόσο πάθος να του «κόψω» την πιπίλα. Αν αυτό είναι κάτι που τον ηρεμεί ακόμη και την αναζητά σε συγκεκριμένες φάσεις της μέρας, την δίνω χωρίς πολλές συζητήσεις. Μας έχει γλιτώσει από πολλά ξεσπάσματα αυτό.
-Δεν του αποσπώ την προσοχή κάθε φορά που θα έχει ένα αδικαιολόγητο για εμένα tandrum. Αντιθέτως τον αφήνω να ξεσπάει και είμαι δίπλα του.
Φτιάξε και εσύ τη δική σου λίστα και προσπάθησε να επικεντρωθείς σε πιο σοβαρά πράγματα. Οκ.. μπορεί να χρειαστεί να σφουγγαρίσεις 3 φορές την κουζίνα και να ακούσεις την λέξη μαμά 1500 φορές, αυτά όμως είναι μέσα στο πρόγραμμα.
Μπορεί αυτή η μέθοδος να σου ακούγεται δύσκολη έως ακατόρθωτη και είναι κάτι που πραγματικά δυσκολεύομαι και εγώ να ακολουθήσω, αλλά πραγματικά πίστεψε με.. Αν προσπαθήσεις να κάνεις ένα βήμα πίσω στις απαιτήσεις του παιδιού σου, και θα μειώσεις το άγχος και το στρες σου, αλλά θα δεις και ότι το παιδί σιγά σιγά θα σε ακούει περισσότερο όταν του δίνεις χώρο και χρόνο. Σχεδόν πάντα, ειδικά με το πρώτο παιδί, θεωρούμε ότι η ταυτότητα μας ως «καλή» μαμά καθορίζεται από το αν το παιδί μας συμπεριφέρεται καλά ή όχι. Κάτι που φυσικά και δεν ισχύει στο 100%. Ειδικά όταν το παιδί βιώνει ένα καθημερινό roller coaster συναισθημάτων.
2. Κάντε τον χρόνο φίλο σας
Εάν το παιδί σου έχει κάνει κάτι που είναι εκτός των κανόνων του σπιτιού σας και δεν θες να το ξανακάνει πχ: χτύπησε το μωρό, πέταξε κάτω αντικείμενα επειδή νεύριασε, του εξήγησες επανειλημμένα κάτι και δεν σε ακούει, κάντε ένα διάλειμμα ΜΑΖΙ!
Τι σημαίνει αυτό;
Βρες μια τακτική που ταιριάζει στην οικογένεια σας και εφάρμοσε την, έτσι ώστε να αντιληφθεί ότι έχει στη διάθεση του χρόνο για να ηρεμήσει, να αναπνεύσει και να ακούσει τι λέτε.
Η δική μας μέθοδος: «Το κουδουνάκι»
Κάθε φορά που ο Χρίστος κάνει κάτι «κακό» ή δεν ακούει επανειλημμένα αυτό που του λέμε, «του κουδουνάκι» ξεκινάει αντίστροφα (μετά από 2 προειδοποιήσεις) και σε χρόνο περίπου 1:30 με 2 λεπτά χτυπάει. Μέσα σε αυτά τα λεπτά καθόμαστε μαζί του μέχρι να ηρεμήσει, και εξηγούμε γιατί μπήκε «το κουδουνάκι». Μόλις το χρονόμετρο χτυπήσει τότε μπορούμε να σηκωθούμε και να συνεχίσουμε όλοι πιο ήρεμα. Τέλος, πριν σηκωθούμε του εξηγώ για ακόμη μια φορά τον λόγο που χτύπησε «το κουδουνάκι». Πχ. «Το κουδουνάκι χτύπησε γιατί δεν άκουγες τη μαμά όταν σου έλεγε να μην χτυπάς το αυτοκινητάκι στο τραπέζι. Την επόμενη φορά σε παρακαλώ να μην το κάνεις.». Αν το κάνει ξανά αμέσως, «το κουδουνάκι» ξαναχτυπά.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ποτέ δεν τον αφήνω μόνο του κατά τη διάρκεια αυτών των λεπτών. Δεν θέλω να νιώσει ότι είναι στο περιθώριο ή ότι έκανε κάτι τόσο κακό ώστε να τον αφήσουμε μόνο του. Αντιθέτως, είμαι πάντα μαζί του και στη διάθεση του για αγκαλιές, φιλιά, αποδοχή συναισθήματος και φυσικά εκεί για να του εξηγήσω. Επίσης «το κουδουνάκι» το χρησιμοποιούμε με σύνεση και όχι για ψύλλου πήδημα.
3.«Αγνοήσε» τα tandrums
Δεν πρόκειται να αυτοκτονήσει αν αρχίσει να χτυπάει το κεφάλι του, ούτε και να έρθει η συντέλεια του κόσμου αν κυλιστεί στο πάτωμα κλαίγοντας. Αρκεί μόνο μια φορά να χτυπήσεις για να καταλάβεις ότι πονάει και ότι δεν πρέπει να το ξανακάνεις. Βλέπω γονείς που κρατούν «όμηρους» τα παιδιά τους στην αγκαλιά τους όταν αυτά κάνουν κάτι τρομακτικό για αυτούς, πχ να πέσουν στο πάτωμα ή να χτυπάνε το κεφάλι τους. Αυτό, εν αντιθέση με το τι πιστεύουμε ως γονείς, το μόνο που διδάσκει στο παιδί είναι να κλάψει πιο πολύ και να προσπαθήσει να απελευθερωθεί με κίνδυνο να χτυπήσει ακόμη περισσότερο, και στο τέλος να κάνει αυτό που με νύχια και με δόντια προσπαθούσε ο γονιός να το αποτρέψει από το να κάνει. Σε καμία περίπτωση δεν εννοώ ότι ένα παιδί αυτό το κάνει κακόβουλα. Έτσι και αλλιώς δεν πιστεύω ότι τα παιδιά γίνονται χειριστικά σκόπιμα. Να επέμβετε μόνο όταν κάνουν κάτι πραγματικά επικίνδυνο και εφαρμόστε «το κουδουνάκι». Αλλιώς αφήστε τα να πάρουν τον χρόνο τους.
4.Όταν είστε εκτός σπιτιού προσπαθήστε να καταλάβετε ότι τα νήπια δεν αντιλαμβάνονται την έννοια του χρόνου
Όταν το παιδί αρχίσει να δυσανασχετεί, να ενοχλείτε ή να αναστατώνεται, προσπαθήστε να κατανοήσετε το συναίσθημα του ώστε αυτό να μην κλιμακωθεί. Δοκιμάστε να του εξηγήσετε με παραδείγματα και όχι με τον χρόνο, το διάστημα που θα χρειαστεί για να επιστρέψετε στο σπίτι. Για παράδειγμα πείτε του «Θα φύγουμε μόλις ο καφές φτάσει σε αυτό το σημείο από το ποτήρι της μαμάς, εντάξει;» (διευκρινίστε με το δάκτυλο το σημείο και εξασφαλίστε την συγκατάθεση του) αντί να πείτε «Θα φύγουμε σε 5 λεπτά». Όταν δυσανασχετήσει ξανά, υπενθυμίστε του αυτό που συμφωνήσατε.
5. Μείνετε πιστοί στο πρόγραμμα
Μην αφήσετε το παιδί να κουραστεί ή να πεινάσει υπερβολικά. Ακόμη και αν είστε εκτός σπιτιού, φροντίστε να έχετε μαζί σας χορταστικά σνακ. Τα παιδιά πρέπει να τρώνε τουλάχιστον κάθε λίγες ώρες ένα πλούσιο σνακ ή γεύμα με πρωτεΐνη και λίπος, όχι μόνο μερικά μπισκότα ή κράκερ. Επιτρέψτε τους να φάνε στο car seat, αφού αυτός είναι ένας καλός τρόπος για να τα κρατήσετε απασχολημένα στο αυτοκίνητο (εάν όλα τα άλλα αποτύχουν: τραγούδι, κουβέντα κτλ).
6. Μην χάνετε ευκαιρία να τους λέτε πόσο τα αγαπάτε και να τους επιβραβεύεται για την καλή τους συμπεριφορά/συνεργασία
Κάντε το ακόμα και για μικρά πράγματα, όπως «Μπράβο που έφαγες το πρωινό σου τόσο φρόνιμα» ή «Μου άρεσε πολύ που μάζεψες τα παιχνίδια σου». Προσπαθήστε να μην του πείτε απλά «Μπράβο, είσαι πολύ καλός/η». Δεν έχει νόημα, γιατί δεν θα καταλάβει για ποιο πράγμα μιλάτε. Να είστε συγκεκριμένοι για το τι έκαναν και πως σας βοήθησε. Πχ «Όταν τρως χωρίς γκρίνια το πρωινό σου, ετοιμαζόμαστε όλοι πιο γρήγορα και δεν αργούμε στο σχολείο/δουλειά». Με αυτόν τον τρόπο διατηρείτε μια θετική σχέση ανάμεσα σε εσάς και το παιδί σας.
Ηρεμήστε και σκεφτείτε ότι σύντομα έρχονται τα horrible three που είναι σαφώς χειρότερα από τα terrible twos. Έτσι λένε τουλάχιστον.. για να δούμε!!
Stay tuned..
Mrs Mommy
More stories facebook – instagram: krista_th
